Tatarak

Tatarak (Acorus) – rodzaj wieloletnich roślin zielnych z rodziny tatarakowatych (Acoraceae). Słowem «Tatarak» często nazywają nie tylko rodzaj Acorus, lecz również najbardziej znany jego gatunek – Tatarak zwyczajny (Acorus calamus). Roślina ta została opisana jeszcze w III wieku p.n.e. przez Teofrasta. Ilość gatunków Tataraku według różnych danych różni się i wynosi od dwóch do sześciu. Jednak powszechnie uznane są tylko dwa: Tatarak zwyczajny (Acorus calamus) i Tatarak trawiasty (Acorus gramineus).

Acorus calamus – Tatarak zwyczajny, albo Tatarak błotny – występuje na brzegach różnych zbiorników wody: rzek, jezior, bagien, stawów. Jedni naukowcy uważają za ojczyznę Tataraku Starożytne Chiny, drudzy – Indie, a trzeci – Himalaje. Na ten temat nie ma wspólnego punktu widzenia, a w tym że lecznicze właściwości Tataraku były znane już Hipokratesowi, nikt nie wątpi: opisał on bardzo dokładnie dobre lekarstwa z korzenia Tataraku. Z czasem utworzyło się wiele nazw ludowych tej rośliny: tatarak pospolity, kalmus, łącz, łobzie, lepich, bluszcz, ajer, szuwar, tatarskie ziele, tatarczuch.