Porzeczka agrest

Ribes uva-crispa — to dzisiejsza łacińska nazwa tego gatunku wieloletnich krzewów tracących liście na zimę o wysokości 100—120 centymetrów, mająca ekwiwalent w trzech rosyjskich nazwach: Agreście zwyczajnym = Agreście odchylonym = Agreście europejskim (i jeszcze jednym starorosyjskim — «bersień» z akcentem na drugim «е»). Do lat 60-ch ubiegłego wieku miał on nazwę Grossularia reclinata, ponieważ botanicy-klasyfikatorzy rozpoznawali w rodzinie agrestowatych (Grossulariaceae) istnienie dwóch rodzajów: Agrest (Grossularia) i Porzeczka (Ribes). Teraz pierwszy zaliczamy do podrodzaju drugiego, a rodzinę — monotypową. Sławę historycznej ojczyzny Agrestu dzielą Afryka Północna i Europa Zachodnia. Stamtąd rozpowszechnił się prawie po całej półkuli północnej — od Kalifornii do Chin, ponieważ od dawna przyciągał ludzi swoimi owocami. W początkach XX wieku został zaatakowany (w skali światowej) przez Amerykańskiego mączniaka agrestu — śmiercionośnej choroby infekcyjnej (spowodowanej przez mikroskopijne grzyby Sphaerotheca mors, należące do «klanu» mącznikowatych (Erysiphaceae) — co doprowadziło do wyginięcia prawie wszystkich odmian. Niewiele ocalonych, stało się obiektami ratowniczo-selekcyjnych prac, dających życie nowym odmianom, których ogólna ilość do dnia dzisiejszego przekroczyła 1500. Dzisiejszy Agrest —kultura ogrodowa z licznymi zaletami.