Opis
Cechy charakterystyczne Afelandry
Afelandra (Aphelandra) — rodzaj roślin kwiatowych z rodziny akantowatych (Acanthaceae). Zdarza się, że druga sylaba w nazwie jest zmiękczana— i otrzymuje się Afeliandra. Nie ma zgody co do liczebności rodzaju: niektórym z naukowców «podoba się» mówić o 40 gatunkach, innym o 170. Wszystkie one są wiecznie zielonymi trawami, półkrzewami i niskimi krzewami (o maksymalnej wysokości 1-2 metry) — pochodzą z tropikalnych (częściowo i subtropikalnych) obszarów Ameryki Łacińskiej.
W pokojowych warunkach uprawia się Afelandre pomarańczową, lub Afelandre złocistą (Aphelandra aurantiaca), pochodzącą z Meksyku lub z północnej części Ameryki Południowej, a Afelandra stercząca albo Afelandra czworokątna (Aphelandra squarrosa) z tzw. Mezoameryki (Ameryki Centralnej). Ich niezrównane piękno zawiera się nie tyle w kwiatach, ile w liściach: gładkich lub kolczastych, dużych (do 22 centymetrów długości), błyszczących, ciemno zielonych, ozdobionych szeroką środkową żyłką, którą wyraźnie odróżnia biały lub srebrzysty kolor, są one przez cały rok nie tracą swojej dekoracyjności.
Kwiaty (kwitnienie występuje w okresie letnio-jesiennym) są zebrane w kwiatostany, podobne do kłosa (czasami rozgałęziony) lub szyszki.
Dwuwargowa korona każdego kwiatu (górna warga jest wyposażona w dwa ząbki, dolna — w trzy zaokrąglone łopatki) może być biała, żółta, czerwona, pomarańczowa, liliowa.
Łodygi są czerwonawe, proste, prawie nie rozgałęziają się.
Oto co jeszcze zanotujcie sobie w sprawie Afelandry sterczącej:
—uszlachetniona, maksymalnie może osiągnąć 1,3 metra wysokości;
— Do uprawy w pomieszczeniach lepiej wybierać niskie odmiany (około 60 centymetrów): «Dania», «Luiza», «Sneżnaja korolewa»;
— dodatkowy urok zapewniają szerokie jaskrawe białe paski przebiegające wzdłuż wszystkich głównych żyłek liścia (a nie tylko wzdłuż centralnej);
— okres spoczynku trwa od października do końca lutego — w czasie, gdy naturalny stopień oświetlenia jest obniżony, wymaga dodatkowego oświetlenia.
Sekrety udanej uprawy
Potrzebne jest jasne światło, ale rozproszone, czyli od bezpośrednich promieni słonecznych Afelandra powinna być chroniona zacienieniem.
Obfitość podlewania — umiarkowana, nie dopuszczająca do gwałtownego wysychania, lub podmakania gleby. Zimą podlewanie możemy nieznacznie ograniczyć.
Pożądana jest wysoka (nie mniej niż 60 procent) wilgotność względna otaczającego powietrza. Innymi słowy: obowiązkowo opryskiwać liście lub przecierać je namoczoną gąbką (jeśli liście są kłujące — należy zachować ostrożność).
Najbardziej sprzyjające temperatury: latem — 22-25°C, zimą — 17-20°C. Można, jeśli chcemy pobudzić kwitnienie chłodem: przetrzymać Afelandrę 2 miesiące w temperaturze 10°С.
Nawozimy ją raz na dwa tygodnie nawozami kwiatowymi w stanie ciekłym. Regularne nawożenie i częste opryskiwanie wodą — to właściwie wszystko, co jest potrzebne dla dobrego wzrostu liści.
Planujcie przenoszenie młodej rośliny do naczynia większych rozmiarów w przybliżeniu miesiąc po tym, jak korzenie oplotą grudkę ziemną. Później przesadzanie wykonujcie każdego roku wiosną.
Rozmnażać «zaoceaniczną piękność» przyjęto poprzez sadzonki wierzchołkowe lub pędy boczne, które zakorzeniamy w podłożu przy temperaturze 20-25°C. Nasiona wykorzystuje się znacznie rzadziej.
Aby wzmocnić jej krzewienie, w lutym-marcu obetnijcie łodygi do połowy wysokości. W tym samym celu przytnijcie roślinę na drugim-trzecim liściu.
Wraz ze wzrostem długości życia Afelandra stęrcząca ma zwyczaj dość szybko wyrastać: wyciąga się (wzrokowo «chudnie »), traci dolne liście, a wraz z nimi, niestety, niemałą część uroku. W praktyce częściej stosujcie «operację odmładzania» (odnowienie rośliny z sadzonek).
Ewentualne trudności
Przesychanie gruntu grozi podsychaniem systemu korzeniowego, którego skutkiem jest opadanie liści.
Liści mogą opadać i z innych przyczyn — przy zbyt jasnym świetle słonecznym lub z powodu przeciągu.
Liście mogą tracić sprężystość i żółknąć z powodu nadmiernego podlewania.
Końce liści brązowieją— winna jest zbyt niska wilgotność względna powietrza.
Główni żywi wrogowie Afelandry:
— brunatna pleśń (przy wykryciu objawów tej choroby natychmiast usuńcie uszkodzone liści i opryskajcie roślinę jakimkolwiek fungicydem);
— czerwce mączyste;
— mszyce;
— tarczniki.
