Opis
Cechy charakterystyczne Cebulicy
Cebulica (Scilla) - liczny rodzaj wieloletnich roślin cebulkowych należący do rodziny Sparagowatych (Aspаragaceae), chociaż wcześniej botanicy zaliczali go do rodziny Liliowatych (Liliaceаe). W stanie dzikim Cebulicę można spotkać na równinach i łąkach Europy, Azji i Afryki.
Naukowa nazwa rodzaju pochodzi od starogreckiego słowa «skillа» - tak wcześniej nazywano cebulę morską (Urginea maritima), którą odnoszono do tego rodzaju.
Ta delikatna roślina ma i inne nie mniej popularne nazwy, takie jak: proleska, podsnieżnik, podsnieżnik niebieski.
Cebulica ma drobne cebulki (średnica około 2 cm) okrągłego kształtu, które są rozmieszczone głęboko w glebie. Sama roślina jest niewysoka, pędy kwiatowe osiągają wysokość 10-20 cm. Liście są równowąskie, przykorzeniowe, zebrane w pęczek. Niewielkie kwiaty (średnica około 3 cm) mają kształt dzwonka, mogą być pojedyncze lub zebrane w kwiatostany typu grono. Ubarwienie zmienia się od białego i delikatno niebieskiego do granatowo-fioletowego i różowego odcienia. Kwitnienie zaczyna się, z reguły, w kwietniu i trwa 2-3 tygodnie. Jednak niektóre gatunki zakwitają w sierpniu-wrześniu. Owoc przedstawia sobą torebkę okrągłego kształtu z niedużą ilością owalnych nasion czarnego ubarwienia, zachowujących zdolność kiełkowania tylko w ciągu kilku dni.
W ogrodzie Cebulica świetnie wygląda na klombach, na rabatach, ogrodach kamiennych, alpinarium, bordiurach, miksboderach. Przy tym najlepszymi sąsiadami są dla niej puszkinie, śnieżniki, krokusy, piwonie oraz paprocie. Niekiedy Cebulice wykorzystuje się do pędzenia i układania bukietów.
Rodzaj Cebulica liczy około 80 gatunków, najbardziej popularnymi z nich są następujące rośliny:
Cebulica syberyjska (Scilla sibiricа) - najbardziej rozpowszechniony gatunek, mający mnóstwo podgatunków i różnorodnych odmian, wyrasta do wysokości około 10 cm, charakteryzuje się 2-3 liśćmi i kilkoma pędami kwiatowymi z białymi lub modrymi kwiatami, zakwitającymi na początku kwietnia;
Cebulica dwulistna (Scillа bifoliа) - osiąga do 14 cm wysokości, wyróżnia się równowąskimi z wyżłobieniem liśćmi i kwiatami (średnica około 2,5 cm) niebieskawego ubarwienia;
Cebulica hiszpańska (Scilla hispanka) - wyrasta do wysokości 30 cm, wyróżnia się kwiatami wydłużonego kształtu o różnym ubarwieniu, lecz najczęściej spotyka się kwiaty białego, niebieskiego lub różowego koloru. Kwitnienie występuje z reguły w czerwcu. Gatunek ten jest niedostatecznie mrozoodporny, dlatego obowiązkowo potrzebuje osłony na zimę;
Cebulica jesienna (Scilla autumnalis) - wysokość około 20 cm, ma wąskie równowąskie liście i kwiaty (średnica około 1 cm) jasnofioletowego ubarwienia, zakwitające na początku sierpnia;
Cebulica peruwiańska (Scilla peruviana) - wysokość około 30 cm, wyróżnia się drobnymi kwiatami (średnica mniej niż 1 cm) nasyconego granatowego ubarwienia, zakwitającymi w maju, przy tym w jednym kwiatostanie jest do 80 kwiatów;
Cebulica kaukaska (Scillа cаucasicа) - wyrasta do wysokości 20 cm, odznacza się stosunkowo szerokimi liśćmi i granatowo-fioletowymi kwiatami zakwitającymi w maju;
Cebulica łąkowa (Scillа prаtensis) - ma nasycone zielone liście o szerokości około 1 cm, pędy kwiatowe o wysokości około 15 cm i niebieskie kwiaty, zakwitające na samym początku lata;
Cebulica fiołkowa (Scilla violaceae) - wyrasta do wysokości 15 cm, charakteryzuje się niezwykłymi liśćmi: z wierzchu - sinoniebieskiego ubarwienia, z dołu - koloru terakoty;
Cebulica puszkiniowa (Scilla puschkinioides) - osiąga około 15 cm w wysokości, charakteryzuje się szerokimi równowąskimi liśćmi i niebieskimi kwiatami, zebranymi w kwiatostany typu grono.
Sekrety skutecznego hodowania Cebulicy
na ta jest nie bardzo wybredna do warunków występowania, mrozoodporna i ogólnie na rzecz biorąc nie ma skłonności do chorób, i do tego jeszcze bardzo ładna, dlatego właśnie szybko zyskała ona popularność w naszych ogrodach. Cebulica dobrze rozwija się jak i na słońcu, tak i w półcieniu. Jedyne wymaganie - to brak podwyższonej kwasowości w glebie. Dla pomyślnego hodowania nadaje się każda urodzajna ziemia, byłoby pożądane, żeby była ona wilgotna, pulchna i dobrze zdrenowana. Podstawowe pielęgnowanie Cebulicy zakłada umiarkowane podlewanie w porze suchej, spulchnianie gruntu, zasilanie kompleksowymi nawozami w okresie jesiennym i lekkie ukrycie na zimę (wystarczy ściółkowanie listowiem).
Cebulica nie wymaga przesadzania w ciągu 5 lat. Po upływie tego okresu należy rozmnożyć roślinę za pomocą dzielenia cebul. Cebulicę wykopujemy po skończeniu kwitnienia (przeważnie w czerwcu-lipcu), cebule oczyszczamy z gleby oraz korzeni i suszymy w wentylowanym pomieszczeniu. We wrześniu-październiku cebule wysadzamy w otwarty grunt na głębokość 5 cm, i na odległość między roślinami 6-8 cm. Niektórzy hodowcy kwiatów rekomendują wykopywać cebule jesienią, od razu dzielić je i wysadzać na nowe miejsce. Jest w tym prawdopodobnie sens, ponieważ cebule tej rośliny mają zdolność do szybkiego gnicia.
Cebulice można sadzić i dla pędzenia. Dla tego cebule wysadzają w pojemniki grupami do 20 sztuk na głębokość 5 cm. Następnie podlewają je i hodują w pomieszczeniu o temperaturze 5-10 °С. W ciągu dwóch miesięcy cebule zakorzeniają się. Gdy rośliny osiągają wysokość 3 cm, pojemniki przenoszą w pomieszczenie z wyższą temperaturą i w ciągu tygodnia stopniowo ją zwiększają do 20 °С. W tym okresie rekomenduje się nakryć pojemnik papierem, żeby zbyt szybko nie rosły liście, następnie po osiągnięciu temperatury 20 °С papier zdejmują.
Pamiętać należy, że Cebulica jest rośliną trującą, dlatego ważne jest zachowanie ostrożności w czasie przesadzania.
Możliwy jest również sposób rozmnażania z nasion, jednak w tym przypadku siewki zakwitają dopiero na drugi-trzeci rok. Siewu dokonujemy natychmiast po zbiorze nasion (przeważnie w lipcu) w otwarty grunt. Może również wystąpić samosiew, dlatego aby uniknąć zasiewania całego ogrodu Cebulicami należy w porę usuwać torebki z nasionami.
Ewentualne trudności
Jak i pozostałe rośliny cebulkowe, Cebulica może również zostać uszkodzona przez gryzonie, mszyce i rozkruszki korzeniowe. W walce z tymi szkodnikami pomagają specjalne insektycydy.
Przy niewłaściwym pielęgnowaniu Cebulica ma skłonność do takim chorób, jak machelenchoides, pleśnie. Przeciw tym i innym chorobom rekomenduje się w porę usuwać z działki chwasty i prawidłowo przechowywać cebule, natychmiast usuwając zakażone.
