Byliny Ostróżka

Opis

Cechy charakterystyczne Ostróżki

Ostróżka (Delphinium) ma wiele nazw, ale jednak, najbardziej rozpowszechniona nazwa tej rośliny mówi sama za siebie – kwiaty tej rośliny przypominają głowy delfinów.

Historia pojawienia się Ostróżki jest bardzo ciekawa, oraz owiana pięknymi legendami. Roślina ta znana jest od dawna, do dzisiaj znamy nie mniej niż 400 gatunków Ostróżki. Ostróżki przedstawiają sobą tak jednoroczne, jak i wieloletnie kłączowe rośliny zielne, które występują w umiarkowanym klimacie. A ojczyzną Ostróżki jest Afryka.

A jak że wygląda ta roślina? Najczęściej, wysokość Ostróżki mieści się w granicach 50-200 cm. Liście rośliny mają różnorodny kształt i budowę. Mogą być one dłoniasto-sieczne, owłosione, natomiast ich rozmieszczenie jest skrętoległe.

Właściwość wyróżniająca Ostróżkę – niezwykła budowa kwiatów rośliny. Kwiaty są proste, niepełne, mają pięć działek kielicha kwiatowego, z których jedna jest z ostrogą. A w środku każdego kwiatu są dwa miodniki kształtu płatków oraz dwa niewielkie płatki. Ubarwienie tych płatków odróżnia się od ubarwienia działek kielicha kwiatowego, przez co zaczęto nazywać je oczka albo pszczółki. To właśnie one przyciągają trzmiele i ptaki. Wiadomo, że różne gatunki Ostróżki zapylane są albo przez trzmiele i inne owady zapylające, lub ptaki.

Owoc Ostróżki przedstawia sobą mieszek lub wielomieszek, a same nasiona tej rośliny są dość drobne i mogą długo zachowywać zdolność do kiełkowania – nie mniej niż 3-4 lata. W 1 g może być w przybliżeniu 600-700 nasion.

Ostróżka wykorzystywana jest bardzo szeroko. Roślina ta nie jest egzotyczna, można ją spotkać i w ogrodzie, i w parku. Przy czym, dość często na jednym terytorium rosną dzikie, oraz sztucznie wyhodowane odmiany Ostróżki. Szczególnie atrakcyjne są mieszańcowe karłowate Ostróżki o pstrych żółtych i czerwonych kwiatach.

Ostróżki są bardzo ozdobne. Często uprawia się je nie tylko dla dekoracji terytorium, lecz również do ścięcia. W takich wypadkach wieloletnie odmiany uprawiane są jak sezonowe rośliny jednoroczne.

Agrotechnika

Pierwsze, co trzeba zrobić przed sadzeniem Ostróżki – prawidłowo dobrać miejsce. Ostróżki uwielbiają słoneczne miejsca, ale oddziaływanie bezpośrednich promieni słonecznych jest niepożądane, bo inaczej kwiaty będą szybko osypać się.

Najlepsze miejsce dla tej rośliny jest tam, gdzie w południe nie ma słońca. Jeśli znajdziecie takie miejsce – otrzymacie bardziej długotrwałe i bujne kwitnienie.

Gleba, w której będzie rosnąć Ostróżka, powinna być urodzajna. Dobrze nadają się piaszczysto-gliniaste i gliniasto-piaszczyste gleby z obojętnym lub słabo kwaśnym odczynem. Ale jeśli gleba jest bardzo kwaśna, nie trzeba przeżywać –można zneutralizować ją wapnem lub mąką dolomitową.

Ostróżka potrzebuje dużo substancji odżywczych, dlatego ważne jest, aby przed sadzeniem przygotować grunt. Palowe korzenie tej rośliny głęboko idą w glebę, dlatego głębokość i szerokość dołu powinni wynosić 40 cm. Roślina przyjmie się i zacznie rosnąć szybciej, jeśli do dołu wprowadzimy zbutwiały kompost.

Wysadzać Ostróżkę można wiosną, lub jesienią. Przy sadzeniu wiosną trzeba stosować nawozy fosforowe, potasowe i azotowe – pomogą one korzeniom uformować się i zwiększają odporność rośliny na przymrozki. Natomiast jesienią nawozy azotowe nie są konieczne, lepiej skupić się na organicznych.

Dla dobrego wzrostu, rozwoju i kwitnienia Ostróżki trzeba będzie przeprowadzić przerzedzanie. Wykonujemy je wiosną, gdy wysokość roślin osiągnie 10 cm. W bardziej rozwiniętych krzewach trzeba zostawić 3-4 pędy, a w słabych – tylko jeden. Sam krzew formuje się wtedy, gdy roślina już dość podrosła. Pożądane jest zostawić tylko najmocniejsze pędy.

Wiele Ostróżek – to wysokie rośliny, dlatego potrzebne im jest podwiązywanie. Jeśli rośliny nie podwiążemy, pędy zaczną wyginać się i mogą deformować się.

Zasilanie Ostróżki jest niezbędne. Wiosną Ostróżkę trzeba zasilać nawozami mineralnymi o zawartości azotu, potasu i fosforu. Właśnie to te nawozy robią krzew bujnym, a ubarwienie kwiatów bardziej nasyconym. Przed kwitnieniem Ostróżkę znów zasilamy nawozami mineralnymi, a po kwitnieniu – potasowymi i fosforowymi.

Ostróżka uwielbia nie tylko zasilanie, lecz również obfite podlewanie. Podlewać rośliny trzeba nie rzadziej niż raz w tygodniu. W okresie kwitnienia częstotliwość podlewania zwiększamy. Po przekwitnięciu możemy podlewać rośliny rzadziej.

Rozmnażanie Ostróżki przeprowadzamy trzema sposobami: poprzez nasiona, sadzonki i podział krzewu. Nasiona można posadzić wiosną lub późną jesienią. Jeśli nasiona sadzimy wiosną, możemy posadzić je albo na rozsadę, albo od razu do otwartego gruntu. Ale nasiona wysadzone do otwartego gruntu zakwitną późno, i do tego jeszcze kwitnienie będzie skąpe, a może wystąpić dopiero w następnym roku.

Rozmnażanie poprzez sadzonki przeprowadzamy wiosną, długość pędów powinna wynosić nie mniej niż 10 cm. Do sadzonkowania optymalnie nadają się cienkie pędy. Zakorzeniać sadzonki trzeba pod osłoną, ponieważ temperatura powietrza powinna być nie mniejsza niż 20 stopni w ciągu 2-7 tygodni.

Podział krzewu przeprowadzamy wiosną lub pod koniec lata, gdy rośliny przekwitną. Krzew wykopujemy, oczyszczamy z ziemi i dzielimy na części w ten sposób, żeby w każdej części było po 2-3 pędy lub pąki odnawiające.

Sekrety udanej uprawy Ostróżki

Aby wyhodować piękne i zdrowe Ostróżki, trzeba przestrzegać zasad agrotechniki. Jeśli rośliny otrzymują wszystko, co dla nich jest niezbędne, problemów wprawie nie ma. Następujące rady i zalecenia doświadczonych specjalistów pomogą wam w uprawie Ostróżki:

1) Miejsce dla Ostróżki powinno być słoneczne i chronione przed wiatrem, a gleba w miejscu powinna dobrze nagrzewać się i nie ulegać zastoju wód od stałego śniegu.

2) Jeśli liście nabyły blade ubarwienie, trzeba wprowadzić nawozy azotowe lub obornik. Prawdą jest, że nie trzeba przesadzać z nawozami organicznymi. Ale potasu lub boru można wprowadzać dużo, Ostróżka dobrze reaguje na te elementy.

3) Przeprowadzać obcięcie krzewów należy, ale nie trzeba ścinać łodygi na zimę, bo inaczej zacznie się gnicie korzeni. Lepiej przeprowadzić obcięcie wiosną.

4) Ostróżki odnoszą się do roślin wieloletnich, ale przesadzać je należy właśnie na trzeci rok po sadzeniu.

5) Chcecie otrzymać bujne kwitnienie? W takim razie jesienią zetnijcie kwiatostany na krzewie, a łodygi i liście zostawcie. W następnym roku korzeń silnie rozrośnie się, co spowoduje obfite kwitnienie.

6) Ostróżka nadaje się do grupowych nasadzeń, ale roślina ta najbardziej nadaje się do drugiego planu: wtedy nie są na niej widoczne dolne usychające liście.

Ewentualne trudności

Ostróżki odnoszą do dość odpornych i zdrowych roślin, dość często jeszcze nazywa się je roślinami-obrońcami. Jednak często zdarza się tak, że one same cierpią z powodu chorób i szkodników. Przyczynami chorób są warunki pogodowe – deszcze, susza, niska wilgotność powietrza. Właśnie w takich warunkach aktywizują się najniebezpieczniejsze szkodniki. Jeśli nie rozpoczniemy z nimi walki od samego początku, możemy stracić rośliny.

Ostróżki często atakowane są przez mączniaka. Ta choroba grzybowa objawia się na liściach i łodygach rośliny w postaci szarawo-białego nalotu. Ubarwienie stopniowo robi się bure. Z powodu mączniaka ginie cała nadziemna część krzewu.

Walka z mączniakiem obejmuje profilaktyczne posunięcia (usunięcie zbędnych pędów, wietrzenie) i dwukrotne opryskiwania roztworami fundazolu lub «Topazu».

Jeszcze jedna rozpowszechniona choroba grzybowa – brunatna plamistość liści (ramularioza). Jej objawy – ciemno-bure plamy, które stopniowo jaśnieją i zlewają się. Liście zaczynają usychać i opadać. Aby pokonać chorobę, trzeba opryskiwać zarażone rośliny specjalnymi preparatami.

Czarna plamistość bakteryjna przejawia się na liściach Ostróżki w postaci czarnych plam, które mogą mieć różne rozmiary i formy. Choroba «idzie» z dołu do góry: na początku zostają zaatakowane dolne, a później stopniowo wszystkie liście. Łodygi brązowieją i usychają. Jeśli choroba nie jest w stanie zaawansowanym, pomoże opryskiwanie roztworem tetracykliny.

Bardzo ciężko jest walczyć z plamistością pierścieniową. Ta choroba wirusowa przejawia się w postaci żółtawych plam nieprawidłowej formy. Zaawansowanego stanu tej choroby nie leczy się, rośliny trzeba zniszczyć. Roznosiciele tej choroby – mszyce. Dla profilaktyki wystarczą takie preparaty, jak malation, aktara, aktellik i inne.

Szkodników Ostróżka ma niedużo, ale te, które są, są niebezpieczne. Główny szkodnik krzewów – mszyca Delphiniobium junackianum. Owady składają jaja w pąki kwiatowe rośliny, a pojawiające się mszyce odżywiają się kwiatami. Chore kwiaty szybko osypują się, nie ma w nich nasion.

Odeprzeć taki atak owadów nie jest ciężko, wszystko, co trzeba – to opryskać rośliny specjalnymi roztworami…

Łodygi i liście Ostróżki mogą cierpieć z powodu gąsienic, nagich ślimaków. A żeby je pokonać, trzeba wykorzystywać wapno chlorowane, przecież dobrze wiadomo, że odstrasza ono różne szkodniki.

Zająć się uprawą Ostróżki warto dla doświadczonych, jak i początkujących ogrodników! Rośliny te zmienią wasz ogród na lepsze, przy czym, bez szczególnych kosztów!