Orzech włoski

Orzech włoski (Juglans regia) - gatunek drzew, należący do rodzaju Orzech z rodziny orzechowatych (Juglandaceаe). Orzechem włoskim nazywano także sam owoc. W stanie dzikim drzewa te występują na Zakaukaziu w Grecji, Chinach, Indiach, Iranie, Azji Mniejszej. W celu uzyskania owoców orzech włoski uprawia się w Ukrainie, Mołdawii, Chinach, Francji, Stanach Zjednoczonych, Turcji, Iranie. Istnieją takie nazwy tego gatunku drzew, jak orzech grecki, orzech królewski, czerwone drzewo. A w Starożytnej Grecji owoce tego drzewa nazywano «żołędzie bogów» albo «jedzenie dla rozumu». System korzeniowy orzecha włoskiego jest potężny i wnika w głąb gleby. Pień drzewa jest okryty korą szarego koloru, wysokość może osiągać 30 m. Liście skrętoległe, składają się z 4-8 par podłużno-owalnych listków. Kwiaty są drobne, zielonkawego odcienia. Kwitnienie występuje wiosną. Owoc, którego masa przeciętnie wynosi 10 g, przedstawia sobą pestkowiec zawierający jedno nasiono, mający grubą łupinę i dojrzewający w drugiej połowie jesieni. Najbardziej cenną częścią drzewa jest jądro owocu, które kształtem przypomina ludzki mózg.